در تبلیغات و شعارهای انتخاباتی، آنچه که اهمیت دارد، این است که مواضع عزت‌آفرین و صحیح و عاقلانه و حکیمانۀ انقلاب و نظام تثبیت شود.
از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دانشگاه امام حسین علیه‌السّلام- ۶ خرداد ۱۳۹۲
فراز چهارم بیانیه
بر خود وظیفه می‌دانم که از زمینه‌های بروز اختلاف بین شورا و شهرداری تا حد توان پیشگیری کنم، از انگیزه‌های جناحی که بازدارندۀ اصلی کار هستند پرهیز کنم، به هیچ عنوان در جنجال‌های سیاسی به جای عمل به وظائف قانونی وارد نشوم و مراقبت کنم که شهرداری از هر طریقی برای کسب درآمد قانون‌فروشی نکند.
شکل‌گیری شوراها در ایران به عنوان یکی از دستاوردهای مهم و بنیادین جمهوری اسلامی، دارای مبانی عمیق و قوی فقهی و شرعی است. هرچند دو دهه از عمر شوراها در کشور گذشته، اما هنوز بعضاً شاهد گلایۀ شورا از شهرداری یا شهردار و ارکان اجرائی مدیریت شهری از شورا هستیم. گاهی گلایه‌های شورایی‌ها از نادیده گرفتن مصوباتشان توسط مقامات اجرائی شهرداری و مدیریت شهری است و گاهی ناشی از پیگیری برای منافع شخصی، بخشی یا حزبی است که ممکن است توسط شهردار یا مدیرانش اجابت شود یا نشود، که در هر صورت می‌تواند نقطۀ ایجاد اختلافات فیمابین باشد.
البته ورود اعضای شورای شهر به جزئیات و شئون اجرائی یا نادیده گرفتن شأن نظارتی شورا توسط مدیران شهری نیز می‌تواند از زمینه‌های ایجاد اختلاف قلمداد می‌شود. سیاسی شدن شوراها، نقائص و ابهامات قانونی، عدم آشنائی هر یک از دو طرف موضوع (شورا و شهرداری) به وظائف قانونی نیز از جمله علل اختلافات این دو نهاد برشمرده می‌شود، که در مجموع «اصلاح و بهبود قوانین موجود»، «شفاف کردن مرز بین سیاست‌گذاری، نظارت و اجرا»، «آموزش مستمر و ارتقاء سطح آگاهی و مهارت» و «اصلاح روابط فیمابین» اصلی‌ترین راه‌کارهای کاهش و از بین بردن اختلافات است و در نهایت اتکاء به راه‌حل‌های قانونی، مطمئن‌ترین شاخص برای ایجاد و هماهنگی بین شورا و شهرداری است.
شورا باید برای پرهیز از روند روزمرّگی، تدوین برنامه‌های بنیادی را در دستور کار خود قرار دهد. به طراحی سیستم‌های نظارتی کمیسیون‌های تخصصی خود بپردازد و با تدوین برنامه‌های دراز مدت، به دنبال مشخص کردن سیاست‌های کلی شهر باشد.
همانگونه که شورا ناظر بر عملکرد شهرداری و مدیریت شهری است، مردم نیز ناظر بر عملکرد شورا هستند و باید زمینۀ این‌گونه مشارکت مردم را پدید آورد، چرا که این مهم حق مردم، بلکه وظیفۀ آنان است و نتیجۀ طبیعی اعطای حق به مردم از جانب مردم است. مردمی که با شرکت در انتخابات اعضای شورای اسلامی شهر را به عنوان نمایندۀ خود انتخاب کرده‌اند و حق تصمیم‌گیری را به آنان اعطا نموده‌اند، طبعاً حق نظارت بر عملکرد شورا را دارند و بدیهی است که جلسات علنی شورا این امکان را فراهم می‌سازد تا افراد جامعه بتوانند از نحوۀ عملکرد شورا آگاهی یافته و با سازوکار مناسب وظیفۀ نظارتی خود را انجام دهند.
در ۲۷ تیر ۱۳۷۹ رهبر معظم انقلاب در این باب به اعضای شورای اسلامی وقت تهران فرموده‌اند: «مردم آمده‌اند، اقبال کرده‌اند و با یک شور و امیدی به چیز ناشناخته‌ای که در تعبیرات ما و در شعارها و اظهارات، تصویری از آن داشتند، رأی داده‌اند. این شما هستید که می‌توانید این ایمان مردم را مستحکم کنید. اگر بین خودتان بر سرِ چیزهای کوچک، دائم اختلاف‌ها وجود داشته باشد، یا بین شما و شهردار اختلاف و سرگرمی‌ها و گرفتاری‌های گوناگون باشد، اجازه نمی‌دهد که به مسائل، رسیدگی کنید … همه همّت کنید و اختلافات را کنار بگذارید؛ محور اصلی را بچسبید. اگر بنا باشد گرایش‌های گروهی و جناحی و حزبی و رفاقتی را وارد قضایا کنید، این کار به سامان نخواهد رسید.
اینجانب نیز امیدوارم در صورت راهیابی به شورای اسلامی شهر تهران، به موضوعاتی که بیان شد پایبند بوده و از این مطالب صرفاً بهرۀ تبلیغاتی نبرده باشم.
و الله ولی المستعان
علی قائمی
خرداد ماه ۱۴۰۰
